Als kind wist ik niet bij wie ik hoorde
tussen de indootjes of bij de nederlanders die zich aan ons stoorde
naarmate de jaren verstreken
waren ze gelukkig op ons uitgekeken
wij waren stil en gedroegen ons zoals er van ons werd gevraagd
wij hebben nooit dingen uitgedaagd
maar naarmate je ouder wordt
is het of je wereld instort
Waarom hebben wij dit allemaal gedaan
waarom hebben zij ons niet zien staan
nooit hebben wij geklaagd
wij hebben hier toch niet om gevraagd
ik praat over mijn eigen ervaringen
en over de mensen uit mijn vriendenkringen
de molukse mensen zijn er toch iets beter uit gekomen
zij mochten bij elkaar in wijken wonen
ook kregen zij in elke wijk een eigen stichting
zonder enkele verplichting

En als je nu een buitenlander bent
wordt je echt verwend
een huis helemaal ingericht
en je bent na een kleine bijdrage niets meer aan het rijk verplicht
In het pension werd er 60% van het loon ingehouen
hoe kan je van de rest een nieuwe toekomst opbouwen
maar wij hebben wel 1x per jaar een groot feest de pasar malam
en als je mazzel had kwam Rudi van Dalm

Waarom hebben wij nooit om dingen gevraagd
of hadden ze ons dan weg gejaagd
waarom waren wij zo onderdanig
en waren wij niet kranig
ze zeggen de mensen met een grote mond bereiken het meest
en als ik terug kijk is dat waar geweest
Als wij meer hadden gevraagd
en veel meer hadden geklaagd
dan hadden wij nu de mooiste wijkgebouwen
waar onze eigen mensen ook uit had kunnen trouwen
Dan hadden wij feesten door het hele land
en hadden wij met z’n allen een hechte band
Maar helaas dat is nu eenmaal niet gebeurd, maar niet getreurd

Wij proberen door middel van allerlei kanalen
onze tradities niet verloren te laten gaan maar te laten stralen
Dus wat er ook is gebeurd in het verleden
onze ouders en grootouders hebben niet voor niets gestreden
Ik hoop dat het je hart raakt
en dat je hiervoor waakt
laat je identiteit nooit verloren gaan
en laat zien voor wie wij staan

Het zijn de kleine dingen in het leven
die onze ouders aan ons hebben gegeven
geef dat door aan je kinderen en keinkinderen
en laat je door niemand hinderen
dan hoef ik en vele met mij niet meer te vragen waarom
dus daarom

Wij kregen dit INDO GEDICHT opgestuurd met de Groetjes Lies en Jim.
De auteur van dit mooie gedicht is Linda uyleman